آنوریسم مغزی

آنوریسم داخل جمجمه ، که به آنوریسم مغزی نیز گفته می شود، یک اختلال مغزی عروقی است که در آن ضعف در دیواره شریان مغزی یا ورید باعث ایجاد گشاد شدن موضعی رگ  ها می شود.

آنوریسم های مغزی هم از نظر اندازه و هم از نظر شکل طبقه بندی می شوند. آنوریسم های کوچک قطر کمتر از 15 میلی متر دارند. آنوریسم های بزرگتر شامل آنهایی هستند که به عنوان بزرگ (15 تا 25 میلی متر) ، غول پیکر (25 تا 50 میلی متر) و فوق العاده غول پیکر (بیش از 50 میلی متر) طبقه بندی می شوند.

علائم ابتلا به آنوریسم مغزی

آنوریسم ها با اندازه  کوچک ، در صورت وجود، علائم کمی را ایجاد می کند. قبل از پارگی آنوریسم بزرگتر ، فرد ممکن است علائمی مانند سردرد ناگهانی و غیرمعمول شدید ، تهوع ، اختلال در بینایی ، استفراغ و از دست دادن هوشیاری را تجربه کند ، حتی ممکن است فرد، به هیچ وجه علائمی را تجربه نکند.

اگر آنوریسم  سبب پارگی رگ ها شود ، خون به فضای اطراف مغز نشت می کند. به این نوع خونریزی زیر سلولی گفته می شود.

سردرد شدید ناگهانی که می تواند از چند ساعت تا چند روز ادامه داشته باشد.

    تهوع و استفراغ

    خواب آلودگی ، سردرگمی و یا از بین رفتن هوشیاری

    ناهنجاری های بینایی

    مننژيسم

نشت جزئی از آنوریسم، ممکن است قبل از پارگی باشد و باعث سردردهای هشدار دهنده شود. حدود 60٪ از بیماران بلافاصله پس از پارگی می میرند. آنوریسم های بزرگتر تمایل بیشتری به پارگی دارند ، اگرچه بیشتر آنوریسم های پراکنده قطر کمتر از 10 میلی متر دارند.

میکروآنوریسم پاره شده، ممکن است باعث خونریزی داخل مغزی شود و یک نقص عصبی کانونی باشد.

تجمع مجدد ، هیدروسفالی (تجمع بیش از حد مایع مغزی نخاعی) ، وازواسپاسم (اسپاسم یا باریک شدن رگهای خونی) یا آنوریسم های متعدد نیز ممکن است رخ دهد. خطر پارگی از آنوریسم مغزی با توجه به اندازه آنوریسم متفاوت است و با افزایش اندازه آنوریسم ، این  خطر افزایش می یابد.

عوارض آنوریسم مغزی

زمانیکه آنوریس مغزی رخ می دهد، می تواند دچار پارگی نیز شود، این پارگی سبب خونریزی شده و می تواند تنها به چند ثانیه به طول بینجامد. این خونریزی می تواند سبب آسیب دیدن به سلول های اطراف و همچنین افزایش فشار داخل جمجمه شوند.

فشار بالای ناشی از پارگی می تواند سبب اختلال در انتقال اکسیژن و خون به مغز شوند. همین امر می تواند سبب از بین رفتن هوشیاری و در نهایت منجر به مرگ شود.

عوارضی که پس از پارگی آنوریسم می توانند گسترش یافته و بیش تر شوند، عبارتند از :

• هیدروسفالیس
• خونریزی مجدد
• هیپوناترمی
• وازواسپاسم

هیدروسفالیس

وقتی که آنوریسم پاره می شود و خون بین مغز و بافت دور آن رها می شود (ساب آراکنوئید)، خون زیاد در بیش تر موارد مانع از گردش مایع مغزی نخاعی می شود. با انباشته شدن مایع مغزی نخاعی و افزایش فشار داخل مغز، بافت های مغز  دچار آسیب دیدگی می شوند.

خونریزی مجدد

اگر آنوریسم دچار پارگی شده باشد، احتمال اینکه خونریزی دوباره صورت بگیرد زیاد است. همین خونریزی مجدد مغز آسیب های بیش تری را به مغز وارد می کند.

هیپوناترمی

اگر آنوریسم پاره شود و منجر به خونریزی ساب آراکنوئید شود، می تواند تعادل را در سدیم خون به هم زند. این اختلال می تواند در اثر  آسیب هیپوتالاموس که یکی از قسمت های اراف پایه مغز است، اتفاق بیفتد. این پدید هیپوناترمی نام دارد که می تواند سبب متورم شدن سلول های مغز و آسیب های دائمی شود.

وازواسپاسم

بعد از اینکه آنوربییسم دچار پارگی می شود، رگ های خونی در داخل مغز می توانند به طور نامنظم باریک شوند که به آن وازواسپاسم گفته می شود. اینکار سبب می شود تا به سلول های مغزی کم تر خون برسد

رو

خلاصه مطلب

برای آنوریسم مغزی پاره شده بستگی به میزان و محل آنوریسم ، سن فرد ، سلامت عمومی و وضعیت عصبی دارد. برخی از افراد مبتلا به آنوریسم مغزی پاره شده از خونریزی اولیه می میرند. سایر افراد مبتلا به آنوریسم مغزی با کمبود عصبی بهبود می یابند.

به طور کلی بیماران مبتلا به خونریزی در هنگام بستری در اورژانس و بیمارانی که در محدوده سنی معمولی آسیب پذیر هستند جوان تر هستند ، می توانند نتیجه خوبی را بدون مرگ یا ناتوانی دائم پیش بینی کنند.

 بیماران سالخورده ، پیش آگهی ضعیفی دارند. به طور کلی ، حدود دو سوم از بیماران نتیجه ضعیف ، مرگ یا ناتوانی دائمی را از آنوریسم مغزی میگیرند .